Genera Ferreus Castings

Genera Ferreus Castings

Hoc capite disseret de variis generibus ferrearum flatuum.

Ir griseo Iactis

Proprietas ferri cinerei fusi est microstructura graphica, quae fracturas facere potest ad materiam et speciem cineream habere. Hoc unum genus fusile ferrum usitatius est, et etiam in materia de ponderis iactu communiter adhibita. Plurimi ferrei cinerei missiles compositionem chemicam habent 2.5 centesimas ad 4 centesimas carbonum, 1 cento ad 3 centesimas silicones et reliqua compositio ferri est.

Hoc genus ferri fusi minus distrahens vim habet et minus resistit cum ferro comparato. Eius vis compressiva comparabilis est ferro gravi et medio carbonis.

Omnes hae proprietates mechanicae a graphitica forma et magnitudine carnium graphitarum reguntur, quae in microstructura ferri cinericii insunt.

Ferrum album Iactis

Hoc genus ferrei habet superficies fractas quae albae sunt propter praesentiam ferream carbidam praecipitatam nomine cementite. Carbo carbonis, quod in albo ferro iactato continetur, praecipitat e liquefactione firmum Phase cementitis magis quam graphite obviis. Hoc effectum est cum contentis siliconibus inferioribus sicut agens graphitizing et celerius refrigerationem rate suppeditavit. Post hanc praecipitationem, cementitis formae quam magnae particulae sunt.

In praecipiti carbide ferri praecipitatio carbonem ex liquefactione originali trahit, ita mixtionem ad eutectic propius accedens. Reliquum tempus est ferrum ad austenite carbonii demisso, quod semel refrigeratum transformat ad martensitem.

Haec carbides eutectica continebant nimis magnae ad utilitatem praecipitationis indurandi. In nonnullis ferreis multo pauciores esse possent praecipitationes caementatae quae deformationem plasticam portare possent impediendo motum dislocationis per vulvam ferream ferritam puram. Prodesse habent, quod molem duritiem injecti ferrei augent simpliciter, propter duritiem suam et solidam fractionem. Hoc consequitur duritiem molem, quae mixtionis regula approximari potest.

Haec durities offertur in omni casu duritiei dispendio. Ferrum album fusum generaliter pro caemento collocari potest, quia carbida maiorem materiae fractionem efficit. Ferrum album nimis fragile est ut in structuralibus adhibeatur, sed propter bonam duritiem, resistentiam abrasionis et minoris sumptus, adhiberi potest sicut superficies slurry soleatus gerunt.

Durum est ad refrigerium spissitudinem in celeriore rate quae satis solidatur ad liquefactionem sicut ferrum album emissum, quamvis celeri refrigeratione adhibeatur ad infernum dejecti ferri albi solidatur et post hoc reliquum erit. lento gressu refrigescant sicque nucleum glaucum ferro injectum efformantes. Hoc inde iactus dicitur dejectio frigida, et continet beneficia duram superficiem, sed interiorem duriorem.

Princeps chromium album ferrei mixturae facultatem permittens ingentem iacturam circa 10 centena millia impulsor ad arenam proiciendam habuit. Hoc ex eo quod chromium refrigerium reducere requiritur ad carbides producendas per majores materiae crassitudines. Carbides cum optima abrasione resistentia chromium elementa gignuntur.

Ferrum oboediens Iactis

Ferrum malleosum incipit ut fusura ferrea alba, deinde calor temperaturis circiter 950°C per duos vel unum diem tractatur, et per idem tempus refrigeratur.

Carbo carbonis in carbide ferreo tum in graphite et ferrite plus carbonis mutat ob hanc calefactionem et refrigerationem processus. Processus hic humilis est, sed superficies tensio dat magis graphidem in particulas sphaeridas quam incandulas convertendi.

Sphaeroides sunt relative breves et inter se remotiores ob aspectum suum humilem rationem. Etiam continent sectionem transversalem inferiorem, fissuram et photon propagatorem. Tunsis oppositi, limites obtusos continent, qui communicant in sublevandis difficultatibus concentralibus quae in ferro glauco inveniuntur. Omnino ea, quae in malleolis iactis ferrum sunt, similiora sunt ferrea, quae natura mitis est.

Iactus ductilis

Interdum ut ferrum nodulare proiectum, hoc ferrum iaciens graphitum habet in modum nodulorum minimorum, cum graphite habens formam laminis concentricis et sic nodulos formans. Ob hoc proprietatesductile ferrumsunt spongiae chalybeae quae nullos effectus concentratio habet floccis graphitarum productis.

Quantum concentratio carbonis contenta est circa 3 centesimas ad 4 centesimas, et Pii circa 1.8 centesimas ad 2.8 centesimas est. Moles parvae sunt 0.02 centesimas ad 0.1 centesimas magnesii, et tantum 0.02 centesimas ad 0.04 centesimas cerium cum his admixtis retardat ratem quo addita graphita per compaginem ad vicos graphiticos augetur.

Carbon facultas separandi sicut sphæroidas particulas ut solidat materiales, ob diligentem aliorum elementorum temperantiam et in processu opportuno. Particulae inde sunt similes malleolis ferro conjectis, sed partes majoribus sectionibus conjici possunt.

Elementa tinguere

Proprietates ferri fusi mutantur et adduntur variis elementis vel admixtionibus in ferrum fusum. In linea carbonis elementum silicon est quod vim carbonis e solutione vim habet. Minor centesima siliconis hoc plene consequi non potest, ut carbonem in solutione manere sinit, ita carbidam ferream formans ac etiam ferrum album iactum producens.

Maior centesima vel concentratio siliconis carbonem e solutione opprimere potest et graphite formare et etiam ferrum cinereum fusum producere. Alia agentia mixtura non notata includunt manganesum, chromium, titanium et deinde vanadium. Haec silicon contraria, retentionem carbonis et sic carbides etiam promovent. Nickel et elementum aeris commodum habent, quod vires et machinabilitatem augent, sed tunc non possunt quantitatem carbonis formatae mutare.

Carbo, quae in forma graphite est, in ferro molliore consequitur, ita effectum extenuationis minuens, vim minuens et densitatem contentam decrescens. Sulphur plerumque contaminat cum continetur, et sulfidem ferream format quae graphite formationem impedit et etiam quae duritiam auget.

Incommodum a sulpure impositum est, quod ferrum viscosum liquefactum facit, quod vitia causat. Ut effectus sulphuris opsonare et removere, solutioni manganesis additur. Hoc fit, quia cum inter se componuntur, pro ferro sulfidei sulfidiam manganesam faciunt. Manganese inde sulfide levius est quam liquefactum et tendit e liquefacto innatare et in scoriam ingredi.

Proxima copia manganesorum ad effectus sulpuris delendos opus est, 1,7 unitates contenti sulphuris et additae 0,3 centesimas superadduntur. Additio plus quam haec copia manganesorum consequitur in formatione carbidi manganesi et haec duritia et infrigidatio augetur nisi in ferro cinereo ubi usque ad 1 cento manganesum vires augere et densitatem continere potest. Nickel una est ex communissimis mixtura elementorum, quia inclinationem habet ad expolitionem margaritae et structuram graphitae, ita duritiem meliorandi, et aequalem duritiem differentiae inter crassitudinis sectionem.

Chromium in exiguis additur ad graphitem liberum reducendum et frigidum producendum. Hoc est, quia chromium validum est stabilitorque carbide, et in quibusdam casibus cum nickel operari potest. Chromium quoque exiguum nummarium adici potest. Aeris in trulla seu fornace additur ordine 0,5 centesimis ad 2.5 centesimis ad consequendum frigus deprimendum, graphitum conflandum et incrementum in fluiditate. Molybdenum etiam in ordine 0,3 centesimis ad 1 centesimis addi potest, ut frigus etiam augeat, graphitum excolat et structuram margaritam excolat.

Solet adiicere operando cum nickel, cupro, et chromium ad altas vires ferri. Elementum titanium degasser et deoxidizer labori additur et fluiditatem auget. Proportiones 0,15 centesimas ad 0,5 centesimas elementi vanadium additae sunt ad ferrum emissum et auxilium in cemento stabiliendo, ad duritiem augendam et resistendum indumenti et caloris effectibus.

Zirconium graphitum formare adiuvat et in proportionibus additur circa 0,1 centesimas ad 0.3 centesimas. Hoc elementum adiuvat etiam in deoxidizatione et fluiditate augendo. In malleabili ferro liquescit, quantum silicon augeri potest, bismutatio in scala 0,002 centesimis ad 0.01 centesimas infunditur. In ferro albo additur boron elementum, quod adiuvat ad producendum ferrum, quod est malleabile, et reducit grossiorem vim elementi bismuti.